W Niedzielę Bożego Miłosierdzia rozważamy temat wybaczenia. Święty Paweł we fragmencie „Listu do Kolosan” przywołanym w Godzinie Czytań w tym dniu kieruje do nas słowa:

Jako więc wybrańcy Boży, święci i umiłowani, obleczcie się w serdeczne miłosierdzie, dobroć, pokorę, cichość, cierpliwość, znosząc jedni drugich i wybaczając sobie nawzajem, jeśliby miał ktoś zarzut przeciw drugiemu: jak Pan wybaczył wam, tak i wy.  ( Kol 3, 12-13)

Wezwani do wybaczenia  wysłuchajmy konferencji o. Augustyna Pelanowskiego: „Jak przebaczyć sobie i innym? Jak uleczyć swoje serce?”

Pomyśl: widzisz w opisanych sytuacjach siebie? Gdzie?

Bóg jest Miłością Miłosierną. Zadaj sobie pytanie: czy ja umiem przebaczyć?

Bóg tak- a ja? Czy ja daję miłosierdzie innym- to znaczy: czy przebaczam? Przyjrzyj się: czy są przy mnie złości, pretensje, czy są trudności? Nie opuszczają mnie wtedy, gdy nie chcę przebaczyć! One obnażają moją osobowość, zacięcie. Nie będzie postępu w rozwoju duchowym, jeśli tkwię w niewybaczeniu. Nic się wokół mnie nie zmieni, jeśli nie przebaczę. Pomyśl: w jakich sytuacjach, przy których osobach nadal odczuwam, że są to sprawy nieuregulowane, ponieważ coś lub ktoś mnie złości, mam o coś pretensje? Spisz listę krzywd, żalów, złości. Skorzystaj z modlitwy wybaczenia na naszej stronie.

Czytaj ze zrozumieniem opowieść o matce, która chciała pojednania z synem. Skorzystaj z formuł przebaczenia- do innych, siebie, Boga. Powtarzaj: Wybaczam Ci! Wybacz mi! Jezu, pozwól (pomóż) mi wybaczyć. Pozwól (pomóż) zapomnieć– ile razy dziennie? Jeśli niewybaczenie nie opuszcza Cię, sprawa jest trudna- czyń to nieustannie! Nie przestawaj! Czyń to szczerze, jeśli będzie w tym działaniu fałsz, kłamstwo, to stanie się ta czynność podobna do klepanej dla formalności modlitewki. Nie pomoże. Potraktuj więc zadanie poważnie. Potężnie przebaczaj… Tyle zostanie Ci odpuszczone, ile Ty odpuścisz…

Błogosławionego tygodnia!