Wspólnota Anioła Betesdy

przy kościele parafialnym pw. Świętej Rodziny

w Przedczu

i Stowarzyszenie „Ocalić rodzinę”

HISTORIA

Wspólnota Anioła Betesdy jest wspólnotą międzydiecezjalną ludzi poświęconych Jezusowi przez Maryję. Oficjalne zawiązanie wspólnoty nastąpiło 25 lipca 2013 roku podczas rekolekcji w Luboniu, kiedy to prowadzący rekolekcje ojciec Dariusz Galant OMI – ówczesny Kapelan Sanktuarium bł. Edmunda Bojanowskiego w Luboniu, pełniący funkcję egzorcysty Archidiecezji Poznańskiej (do 2018 roku) w asyście sióstr Służebniczek Niepokalanego Poczęcia NMP (Służebniczki Maryi) pobłogosławił i odczytał Słowo Poznania z Listu św. Judy Apostoła:

„Wy zaś, umiłowani, przypomnijcie sobie te słowa, które były zapowiedziane przez Apostołów Pana naszego Jezusa Chrystusa, gdy mówili do was, że w ostatnich czasach pojawią się szydercy, którzy będą postępowali według własnych pożądliwości. Oni to powodują podziały, [a sami] są cieleśni [i] Ducha nie mają. Wy zaś, umiłowani, budując samych siebie, na fundamencie waszej najświętszej wiary, w Duchu Świętym się módlcie i w miłości Bożej strzeżcie samych siebie, oczekując miłosierdzia Pana naszego Jezusa Chrystusa, [które wiedzie] ku życiu wiecznemu. Dla jednych miejcie litość, dla tych, którzy mają wątpliwości: ratujcie [ich], wyrywając z ognia, dla drugich zaś miejcie litość z obawą, mając w nienawiści nawet chiton zbrukany przez ciało.”
Jud 17-23

Parafia w Mazewie pod wezwaniem św. Jana Chrzciciela w Diecezji Łowickiej do 2016 roku była miejscem spowiedzi i na czas trzech lat stała się również miejscem Eucharystii, Adoracji Najświętszego Sakramentu i spotkań członków wspólnoty.

Od maja 2017 roku miejscem udostępnionym nam do uczestnictwa w Eucharystii i adoracji, za zgodą ówczesnego proboszcza, księdza Józefa Seweryna, stał się kościół pw. Świętej Rodziny w Przedczu. Opiekę teologiczną sprawował wtedy ks. Tadeusz Funk. Od 2018 opiekę nad nami pełnił ks. Szymon Jastrzębski. Od września 2021 roku administratorem parafii w Przedczu był ksiądz kanonik Roman Foksiński, a od 2023 – proboszczem został ks. Remigiusz Karolak.

Reprezentujemy różne parafie i różne diecezje. Członkowie naszej wspólnoty mieszkają w Kłodawie, Przedczu, Garbalinie, Borowie, Dzierzbicach, Grabowie, Gąsiorowie, Grzegorzewie, Mazewie, Ponętowie, Kutnie, Uniejowie, Warszawie, Żyrardowie, Śremie, Świnoujściu, Kołobrzegu, Stargardzie, Łowiczu, Łodzi, Zielonej Górze, Rawie Mazowieckiej, Głogowie, Poznaniu, Bydgoszczy, Gdańsku, Jarosławiu, Władysławowie pow. Turek, Lubońku.

Współpracowaliśmy z kapłanami:

Ojciec Dariusz Galant – oblat, rekolekcjonista.

ksiądz Piotr Wieteska – proboszcz z diecezji koszalińsko- kołobrzeskiej;

Ksiądz Antoni Zieliński – były egzorcysta diecezji koszalińsko- kołobrzeskiej,

Ksiądz Łukasz Szczepański – ksiądz wikariusz z Łęczycy,

Wspomagają nas osoby świeckie z poradni rodzinnych: Beata i Tomasz Głowienkowie, Jacek Pulikowski, świeccy ewangelizatorzy, tacy jak: Witek Wilk, Karol Koprukowiak, czy Dobromir „Mak” Makowski.

Szczególną Opiekunką Wspólnoty oraz Mistrzynią życia w mocy Ducha Świętego jest Maryja, Niepokalana Matka naszego Pana, której zawierzamy Kościół, siebie nawzajem i wszystkich, którzy się do nas zgłaszają. Takie pierwsze ofiarowanie grupy oraz ofiarowanie indywidualne nastąpiło podczas spotkania formacyjnego 20 stycznia 2017 roku w Mazewie. Przełomowym wydarzeniem był udział naszych przedstawicieli w Maryjnym Forum Charyzmatycznym „Maryja Gwiazda Ewangelizacji” w Szczecinie, które odbyło się w dniach 19–  21 maja 2017. Konferencje, których wysłuchaliśmy, jasno wskazały drogę, by całkowicie poświęcić się Jezusowi przez Maryję. W procesie dojrzewania do tej decyzji ogromną rolę odegrał o. Dariusz Galant OMI, wygłaszając dla nas konferencję w Przedczu. Od listopada 2017 roku, podczas adoracji Najświętszego Sakramentu członkowie naszej wspólnoty przystępują do całkowitego ofiarowania Jezusowi przez Maryję według „Traktatu o doskonałym nabożeństwie” św. Ludwika de Montfort po 33- dniowych rekolekcjach.

W marcu 2024 roku zarejestrowaliśmy Stowarzyszenie „Ocalić Rodzinę” .

Nazwa wspólnoty

Nazwaliśmy się Wspólnotą Anioła Betesdy. Pomysł nazwy zrodził się i dojrzewał równocześnie u różnych osób naszej wspólnoty. Stawało się to więc „Nie siłą, nie mocą naszą, lecz mocą Ducha Świętego”. W Ewangelii św. Jana czytamy:

 „W Jerozolimie zaś znajduje się sadzawka Owcza, nazwana po hebrajsku Betesda, zaopatrzona w pięć krużganków. Wśród nich leżało mnóstwo chorych: niewidomych, chromych, sparaliżowanych, <którzy czekali na poruszenie się wody. Anioł bowiem zstępował w stosownym czasie i poruszał wodę. A kto pierwszy wchodził po poruszeniu się wody, doznawał uzdrowienia niezależnie od tego, na jaką cierpiał chorobę>. Znajdował się tam pewien człowiek, który już od lat trzydziestu ośmiu cierpiał na swoją chorobę. Gdy Jezus ujrzał go leżącego i poznał, że czeka już długi czas, rzekł do niego: «Czy chcesz stać się zdrowym?» Odpowiedział Mu chory: «Panie, nie mam człowieka, aby mnie wprowadził do sadzawki, gdy nastąpi poruszenie wody. Gdy ja sam już dochodzę, inny wchodzi przede mną». Rzekł do niego Jezus: «Wstań, weź swoje łoże i chodź!»  Natychmiast wyzdrowiał ów człowiek, wziął swoje łoże i chodził.”J 5, 2- 9a

W Ewangelii Bóg posyłał anioła, aby poruszał wodą. Komentatorzy biblijni stwierdzają, że to archanioł Rafał.  Imię „Rafał” znaczy „Bóg uzdrawia”, „Bóg uleczył”. Uzdrowicielem naszej osoby jest- jak w tej biblijnej scenie- sam Jezus, który przychodzi osobiście. Cud prawdziwego uzdrowienia to nawrócenie, wyrzeczenie się grzechu, przemiana myślenia, a także uzdrowienie ciała. Chory znad sadzawki cierpiący na tajemniczą, jak określa ewangelista „swoją chorobę” – to każdy z nas. Żyliśmy pogrążeni w egoizmie, w swoich grzechach, oczekując na człowieka, który by nam pomógł. Potrzeba nam w takiej sytuacji wiary. Jeśli naszej nie wystarcza, potrzeba człowieka, który ją ma. Wspólnota to umożliwia. Nie masz wiary? Prosisz kapłana, prosisz tego, kto ją ma, by modlił się nad Tobą ze współczuciem! W ewangelii z uzdrowieniem przychodzi Jezus. I wtedy zdarza się cud. Wystarczy wtedy nasza zgoda.

Bohater ewangeliczny cierpiał przez 38 lat. Podobnie jak on jesteśmy ludźmi dojrzałymi, więc tym łatwiej przychodzi nam identyfikować się z sytuacją tego chorego. W biblijnej scenie anioł poruszał wodą. Chcemy, aby Bóg przez aniołów poruszał naszymi sumieniami i żeby nas oczyszczał. Zanurzenie oznacza całkowite obmycie. Spowiedź oznacza uwolnienie i odpuszczenie grzechów. Zrozumieliśmy, że nasze dotychczasowe, czysto formalne chrześcijaństwo, było namiastką życia w Bogu. Wielu z nas przeżyło trudne życiowe zmagania. Pojawiła się wtedy myśl, potem decyzja, by uporządkować sprawy w Bogu, przystąpić do spowiedzi generalnej. Metanoia obudziła w nas głód dalszego rozwoju relacji z Bogiem, podążania za Jego głosem. Porzucamy starego człowieka i otwieramy się na działanie Ducha Świętego, by nas kształtował na nowo. Zrozumieliśmy też, jak bardzo potrzebna jest wspólnota, aby wzrastać. Darmo dostaliśmy, darmo dajemy- zgodnie z otrzymanym Słowem Poznania pomagamy ludziom w trudnościach.

Archanioł Rafał, nasz opiekun, pojawił się już w Starym Testamencie, w „Księdze Tobiasza”. Pamiętamy historię Tobiasza i Sary. Sara, już siedmiokrotnie wydawana za mąż, w każdą noc poślubną traciła swojego małżonka. Sprawcą ich śmierci był zły duch Asmodeusz. Tobiasz, wiedział, że stawką będzie jego życie. Tak bardzo jednak pokochał Sarę, że postanowił pojąć ją za żonę, mimo zagrożenia. Panem Młodym opiekował się wówczas archanioł Rafał. Zalecił, by przed aktem pożycia małżeńskiego zmówili wspólną modlitwę: “A gdy już będziesz miał z nią się złączyć, powstańcie najpierw oboje i módlcie się, i proście Pana nieba, aby okazał wam miłosierdzie i ocalił was. Nie bój się, ponieważ od wieków jest ona przeznaczona dla ciebie. W ten sposób ją ocalisz i ona pójdzie z tobą. Sądzę, że urodzi ci dzieci i będą dla ciebie jak bracia. Nie martw się!” (Tb 6,18). Tobiasz zaprosił żonę do modlitwy “. Wstań, siostro, módlmy się i błagajmy Pana naszego, aby okazał nam miłosierdzie i ocalił nas” (Tb 8,4) Oboje tak się modlili:

 Bądź uwielbiony, Boże ojców naszych,
i niech będzie uwielbione imię Twoje
na wieki przez wszystkie pokolenia!
Niech Cię uwielbiają niebiosa
i wszystkie Twoje stworzenia
po wszystkie wieki.
Tyś stworzył Adama,
i stworzyłeś dla niego pomocną ostoję – Ewę,
jego żonę,
i z dwojga powstał rodzaj ludzki.
I Ty rzekłeś:
Nie jest dobrze być człowiekowi samemu,
uczyńmy mu pomocnicę podobną do niego.
A teraz nie dla pożądliwości
biorę tę siostrę moją za żonę,
ale dla związku prawego.
Okaż mnie i jej miłosierdzie
i pozwól razem dożyć starości!
I powiedzieli kolejno: Amen, Amen! (Tb 8,5-8).

Sławiąc wielkość i wspaniałość Boga, będąc wdzięcznymi Bogu, Tobiasz i Sara tworzą jedność małżeńską, za którą stoi Bóg. Obecność Archanioła Rafała, patrona naszej wspólnoty, przypieczętowuje cel naszej działalności: Umacniamy w wierze harmonijne małżeństwa, wspieramy dysharmonijne, pomagamy scalać rozpadające się lub rozerwane związki, ukazujemy sens życia osobom samotnym, pomagamy w trudnościach z dziećmi: dajemy wskazówki, uświadamiamy właściwą relację rodzica do dziecka, dzieci z dziećmi, dziecka  do rodziców.

Rozpatrujemy potrzeby rodzin i osób samotnych.  Naszym celem jest, by rozmówca uzyskał świadomość położenia, w jakim się znajduje – względem prawa i miłości Boga.  Przyglądamy się  relacjom, w jakich funkcjonuje dana osoba. Pomagając, dajemy bezinteresownie czas.  Nie roztłumaczamy Słowa Bożego, żyjemy tym Słowem (ku wybaczeniu i jedności), wprowadzamy je w czyn (przez wykonywanie zadań). Skupiamy się na formowaniu wokół filarów małżeństwa: wspólna modlitwa, wspólny stół, wspólna praca, wspólne łoże.

Osoby ze wspólnoty przyjaźnią się ze sobą i pomagają sobie w sprawach życiowych.  Wymieniamy się doświadczeniami, mamy internetową bazę specjalistów, mówców, publikacji, to zaprzyjaźnione nam osoby w treściach i fundamentach życia codziennego i duchowego, które nam przekazują. Jest w nas więź Chrystusowa.

Organizacja  pracy

Opieramy się na autorytecie Pisma Świętego. Korzystamy w naszym posługiwaniu z konferencji oraz filmów ewangelizacyjnych. Na każdy tydzień jest przygotowywane tzw. zadanie tygodnia, opatrzone wskazówkami do indywidualnej pracy. Wybór zadania, jak i tematów spotkań wynika z aktualnych potrzeb czy trudności przeżywanych przez wspólnotę. Wykorzystywane są indywidualne predyspozycje naszych sióstr i braci.

Na naszej stronie internetowej betesda24.pl znajdują się wszelkie treści dostępne nie tylko dla  członków wspólnoty, ale i sympatyków – korzystających z materiałów na całym świecie. Poza tym każdy, kto przeszedł drogę nawrócenia, daje świadectwo swoim życiem. Budzi to zainteresowanie w otoczeniu i pytanie, skąd taka zmiana. Wtedy wskazywany jest kierunek. Nie chcemy i nie szukamy rozgłosu ze względu na  bardzo dużą ilość obowiązków. Jesteśmy dyspozycyjni, od poniedziałku do piątku, a  w przypadkach trudnych, kryzysowych 24 ha na dobę przez 7 dni w tygodniu. Przeznaczamy czas na formację własną, a gdy ktoś ma osobę prowadzącą i osoby do prowadzenia, również na rozmowy. Dodatkowo mamy życie własne i rodzinne. Na tę chwilę jest czynnych 35 opiekunów formacyjnych, którzy prowadzą 53 osoby.  Są tacy, którzy pozostają we wspólnocie, a są i tacy, które zgłaszają się, by uzyskać pomoc doraźną i potem odchodzą. Ten, kto pozostaje we wspólnocie, staje się z czasem osobą prowadzącą. Co kilka tygodni następuje zmiana osoby prowadzącej, na mocy dekretu przełożonej/prezesa stowarzyszenia.

Obecnie nasze spotkania rozpoczynamy w kościele pod wezwaniem świętej Rodziny w Przedczu Mszą świętą. Siedzibą stowarzyszenia i wspólnoty jest miejsce w prywatnym domu, gdzie w większości odbywają się spotkania.  W tym miejscu mamy również spotkania indywidualne- według potrzeb, zwane „kanapą”.

Nasze postępowanie, postanowienia, nie są oparte na własnych przekonaniach, wyobrażeniach jednej osoby. Decyzje, które się wypracowują, są rozpatrywane kilkuosobowo / przez przełożonych. Pod rozwagę poddawane są potrzeby naszych podopiecznych, a decyzje są podejmowane przez nich samodzielnie, w wolności i  realizują się  przez wykonywanie przez nich zadań. Nic nam do tego.

Nie opieramy się na emocjach, a na zadaniach do wykonania. Bazujemy na tradycji Kościoła, a nie na innowacjach. Stabilność czerpiemy z treści fundamentalnych nauczania Kościoła. Szczególnie  zaszczepiona jest dbałość o czystość liturgiczną w nas. Fundamentem bytu osoby ze wspólnoty jest uczestnictwo we Mszy świętej i adoracji Najświętszego Sakramentu w pierwsze soboty miesiąca (spotkanie z żywym Jezusem i wynagrodzenie na prośbę Maryi zniewag i bluźnierstw raniących Jej Serce) Rozpoczynamy udziałem we Mszy św. Radość ze spotkania z Jezusem przenosimy na udział w agape, odbywającej się w domach członków wspólnoty. Ponadto w trzecie czwartki miesiąca odbywają się spotkania formacyjne; uczestniczymy w Eucharystii, później na część formacyjną przenosimy się do domów rodzin ze wspólnoty;

W naszej wspólnocie nie ma zapisów ani wypisów. Zgłoszenie odbywa się przez napisanie maila, zawierającego informację, w jakiej sprawie ktoś do nas się zwraca. Po rozeznaniu wstępnym osoba zgłoszona podejmuje decyzję, czy chce się wyleczyć, czy leczyć.

Osoby, które z powodu odległości czy innych  przyczyn nie mogą uczestniczyć w naszych spotkaniach,  zachęcamy do przynależności do wspólnoty w miejscu swojego zamieszkania.

Zasady współpracy we wspólnocie Anioła Betesdy / Stowarzyszeniu „Ocalić rodzinę”
Zwracając się o pomoc do naszej stowarzyszenia/wspólnoty zakładamy, że jesteś świadomy celu, dla którego się tu znalazłeś: chcesz poprawić swoją sytuację życiową, potrzebujesz poznać i uświadomić sobie, w jakim położeniu życia się znajdujesz. Najpierw wymagaj systematyczności i odpowiedzialności od siebie – jeżeli chcesz się „wyleczyć a nie leczyć.” My ze swojej strony nie pouczamy, nie krytykujemy, nie osądzamy i nie mówimy, jaki jesteś.
1. Zgłoś się do nas i napisz o sobie – w zgłoszeniowym mailu na adres wspólnoty lub stowarzyszenia. Zgłoszenie pisemne jest niezbędne, byśmy mogli uzgodnić wstępny etap – konsultację (1-3 rozmowy telefoniczne, niewykluczone spotkanie w siedzibie stowarzyszenia), celem omówienia zaistniałych trudności życiowych i nadania kierunku.
2. Zapoznaj się z podcastem Marianny Gierszewskiej i tekstem o sabotowaniu terapii.
3. Na podstawie tego materiału omów wnioski o sabotowaniu terapii, zwłaszcza istnienie tzw. „zysków wtórnych” – czyli możliwych korzyści z obecnej sytuacji, Twojej intencji, z jaką przychodzisz, uporu czy buntu. Wymagamy zaistniałych faktów z życia a nie sugestii.
4. Kolejny krok to decyzja o podjęciu terapii – kilkakrotnie zostaniesz pytany o taką decyzję.
5. Gdy podejmiesz decyzję, wyrażasz zgodę na regulamin. Zgoda przyjmowana jest przez zarząd.
6. Przydzielona Ci zostanie „osoba prowadząca”, z którą od poniedziałku do piątku będziesz się kontaktować telefonicznie. Opiekun ten decyduje o dodatkowym kontakcie w pozostałe dni tygodnia – zależy to od sytuacji, stanu psycho – somatycznego lub duchowego osoby prowadzonej. „Osoba prowadząca” może odesłać Ciebie do innego terapeuty – specjalisty od danego problemu, celem konsultacji.
7. Wyznaczony opiekun będzie wyznaczać Ci zadania, które pomagają. Dotrzymuj terminów wykonania zadań. To bardzo ważne.
8. Rozmawiaj szczerze z opiekunem. Zdawaj relacje z trudności i postępów. Jeśli coś zataisz, wprowadzisz w błąd, stowarzyszenie/ wspólnota nie będzie mogła Ci pomóc.
9. „Osoba prowadząca” zdaje relacje z postępów (bez szczegółów) – zarządowi stowarzyszenia/wspólnoty lub innej osobie wyznaczonej przez zarząd.
10. W procesie będą do korzystania konferencje, publikacje, książki, filmy i audiobooki. Na tym etapie skup się tylko na materiałach, które są wskazane przez Twoją „osobę prowadzącą”, by się nie zagubić w rozeznawaniu Twojej sytuacji.
11. Zadania dotyczą przyjęcia przez Ciebie określonego stanowiska lub postaw w relacjach – ale to Ty decydujesz czy tak postąpisz. Zadanie będzie skuteczne, gdy masz przekonanie co do słuszności takiego postępowania. Dotąd zadawaj pytania, aż będziesz mieć pewność, dlaczego podejmujesz taką decyzję. Wykonanie zadania z intencją, bo ktoś „kazał” jest sabotowaniem terapii.
12. Jeśli dzwonisz, to już z góry zakładamy, „że rozmawiamy z osobą dorosłą, a nie pełnoletnią” i wiesz, dlaczego dzwonisz – czy potrzebujesz pomocy, czy usprawiedliwienia. Jeżeli w ciągu trzech miesięcy nie nastąpi poprawa myślenia, jakości życia, współpraca zostaje zawieszona do czasu, gdy rozpoznasz, dlaczego nie ma postępu. Przyjrzyj się temu dokładnie: gdzie szukasz wymówek, usprawiedliwień, gdzie dorabiasz do siebie okoliczności, czym sobie „wyłagadzasz”, być może spłycasz zadania i zalecenia, uznając, że coś jest nieważne. Wróć ponownie do podcastu o sabotowaniu terapii, przeczytaj tekst poświęcony temu zagadnieniu i ustal cel kontaktu z nami. Jeżeli zrozumiesz cel naszej pomocy i masz gotowość do współpracy, napisz maila.
Stowarzyszenie „Ocalić rodzinę”/Wspólnota Anioła Betesdy