Wspólnota Anioła Betesdy
Jesteśmy wspólnotą charyzmatyczną należącą do nurtu Katolickiej Odnowy w Duchu Świętym. Podstawy wspólnoty zostały zbudowane 25 lipca 2013 roku podczas rekolekcji w Luboniu, kiedy to prowadzący rekolekcje- ojciec Dariusz Galant OMI – ówczesny Kapelan Sanktuarium bł. Edmunda Bojanowskiego w Luboniu oraz pełniący funkcję egzorcysty Archidiecezji Poznańskiej (do 2018roku ) – pobłogosławił i odczytał Słowo Poznania z Listu św. Judy Apostoła:
„Wy zaś, umiłowani, przypomnijcie sobie te słowa, które były zapowiedziane przez Apostołów Pana naszego Jezusa Chrystusa, gdy mówili do was, że w ostatnich czasach pojawią się szydercy, którzy będą postępowali według własnych pożądliwości. Oni to powodują podziały, [a sami] są cieleśni [i] Ducha nie mają. Wy zaś, umiłowani, budując samych siebie, na fundamencie waszej najświętszej wiary, w Duchu Świętym się módlcie i w miłości Bożej strzeżcie samych siebie, oczekując miłosierdzia Pana naszego Jezusa Chrystusa, [które wiedzie] ku życiu wiecznemu. Dla jednych miejcie litość, dla tych, którzy mają wątpliwości: ratujcie [ich], wyrywając z ognia, dla drugich zaś miejcie litość z obawą, mając w nienawiści nawet chiton zbrukany przez ciało.”
Jud 17-23
Parafia w Mazewie pod wezwaniem św. Jana Chrzciciela w Mazewie w Diecezji Łowickiej do 2016 roku była miejscem spowiedzi i na czas trzech lat stała się również miejscem, Eucharystii, Adoracji Najświętszego Sakramentu i spotkań.
Od maja 2017 roku taką siedzibą, za zgodą proboszcza- księdza Józefa Seweryna, stała się parafia p.w. Świętej Rodziny w Przedczu. Naszym duchowym opiekunem wówczas został ks. Tadeusz Funk. Od 2018 opiekę nad nami sprawuje ks. Szymon Jastrzębski.
Reprezentujemy różne parafie i różne diecezje. Członkowie naszej wspólnoty mieszkają w Kłodawie, Przedczu, Garbalinie, Borowie, Grabowie, Gąsiorowie, Mazewie, Ponętowie, Kutnie, Uniejowie, Warszawie, Żyrardowie, Świnoujściu, Kołobrzegu, Stargardzie, Łowiczu, Łodzi, Zielonej Górze, Rawie Mazowieckiej, Głogowie.
Naszą wspólnotę wspierają kapłani:
Ojciec Dariusz Galant- oblat, duszpasterz pielgrzymów w Sanktuarium Matki Bożej Kodeńskiej- Królowej Podlasia- Matki Jedności , rekolekcjonista, egzorcysta.
ksiądz Piotr Wieteska – ojciec duchowny w seminarium diecezji koszalińsko- kołobrzeskiej; moderator diecezjalny Domowego Kościoła;
Ksiądz Antoni Zieliński- egzorcysta diecezji koszalińsko- kołobrzeskiej
Ksiądz Łukasz Szczepański- wikariusz parafii w Głownie (diecezja łowicka)
Ksiądz Tadeusz Funk- wikariusz parafii Św. Idziego w Choceniu
Wspomagają nas osoby świeckie, ewangelizatorzy, tacy jak: Witek Wilk czy Dobromir „Mak” Makowski.
Jesteśmy grupą osób, które zrozumiały, że ich dotychczasowe, czysto formalne chrześcijaństwo, jest namiastką życia w Bogu. Wielu z nas przeżyło trudne życiowe zmagania. Pojawiła się wtedy myśl, by uporządkować sprawy w Bogu. To, co dotychczas budziło niechęć i znudzenie — modlitwa, lektura Pisma Świętego, sakramenty – zaczynało być fascynującą przygodą. Pragnęliśmy pełni życia, Boga Żywego – Jezusa Chrystusa. On sam nas odnalazł i przyprowadził do konfesjonału, do spowiedzi generalnej, by okazać moc swojego miłosierdzia. Metanoia obudziła w nas głód dalszego rozwoju relacji z Bogiem, podążania za Jego głosem. Porzuciliśmy starego człowieka i otworzyliśmy się na działanie Ducha Świętego, by nas kształtował na nowo. Zrozumieliśmy też, jak bardzo potrzebna jest wspólnota, aby wzrastać. Darmo dostaliśmy, darmo dajemy- zgodnie z otrzymanym Słowem Poznania pomagamy ludziom w trudnościach.
Nazywamy się Wpólnotą Anioła Betesdy. Pomysł nazwy zrodził się i dojrzewał równocześnie u różnych osób naszej wspólnoty. Stało się to więc Nie siłą, nie mocą naszą, lecz mocą Ducha świętego. W Ewangelii św. Jana czytamy:
„W Jerozolimie zaś znajduje się sadzawka Owcza, nazwana po hebrajsku Betesda, zaopatrzona w pięć krużganków. Wśród nich leżało mnóstwo chorych: niewidomych, chromych, sparaliżowanych, <którzy czekali na poruszenie się wody. Anioł bowiem zstępował w stosownym czasie i poruszał wodę. A kto pierwszy wchodził po poruszeniu się wody, doznawał uzdrowienia niezależnie od tego, na jaką cierpiał chorobę>. Znajdował się tam pewien człowiek, który już od lat trzydziestu ośmiu cierpiał na swoją chorobę. Gdy Jezus ujrzał go leżącego i poznał, że czeka już długi czas, rzekł do niego: «Czy chcesz stać się zdrowym?» Odpowiedział Mu chory: «Panie, nie mam człowieka, aby mnie wprowadził do sadzawki, gdy nastąpi poruszenie wody. Gdy ja sam już dochodzę, inny wchodzi przede mną». Rzekł do niego Jezus: «Wstań, weź swoje łoże i chodź!» Natychmiast wyzdrowiał ów człowiek, wziął swoje łoże i chodził.”
J 5, 2- 9a
W Ewangelii Bóg posyłał anioła, aby poruszał wodą. Komentatorzy biblijni stwierdzają, że to archanioł Rafał . Imię „Rafał” znaczy „Bóg uzdrawia”, „Bóg uleczył”. Uzdrowicielem naszej osoby jest- jak w tej biblijnej scenie- sam Jezus, który przychodzi osobiście. Cud prawdziwego uzdrowienia to nawrócenie, wyrzeczenie się grzechu, przemiana myślenia, a także uzdrowienie ciała. Chory znad sadzawki cierpiący na tajemniczą, jak określa ewangelista „swoją chorobę”- to każdy z nas. Żyliśmy pogrążeni w egoizmie, w swoich grzechach, oczekując na człowieka, który by nam pomógł. Potrzeba nam w takiej sytuacji wiary. Jeśli naszej nie wystarcza, potrzeba człowieka, który ją ma. Wspólnota stwarza taką możliwość. Nie masz wiary? Prosisz kapłana, prosisz tego, kto ją ma, by modlił się nad Tobą! W ewangelii z uzdrowieniem przychodzi Jezus. I wtedy zdarza się cud. Wystarczy wtedy nasza zgoda. Bohater ewangeliczny cierpiał przez 38 lat. Jesteśmy ludźmi dojrzałymi, więc tym łatwiej przychodzi nam identyfikować się z sytuacją owego chorego. W biblijnej scenie Anioł poruszał wodą. Chcemy, aby Bóg przez aniołów poruszał naszymi sumieniami i żeby nas uzdrawiał. Zanurzenie oznacza całkowite obmycie. Spowiedź oznacza uwolnienie.
Szczególną Opiekunką Wspólnoty oraz Mistrzynią życia w mocy Ducha jest Maryja, Niepokalana Matka naszego Pana, której zawierzamy Kościół, siebie nawzajem i wszystkich, do których posyła nas Pan. Takie pierwsze zawierzenie grupy oraz zawierzenie indywidualne nastąpiło podczas spotkania formacyjnego 20 stycznia 2016 roku w Mazewie. Natomiast od listopada 2017 roku, podczas adoracji Najświętszego Sakramentu członkowie naszej wspólnoty przystępują do całkowitego ofiarowania Jezusowi przez Maryję według „Traktatu o doskonałym nabożeństwie” św. Ludwika de Montfort oraz 33- dniowych rekolekcji. Już 23 osoby w ten sposób zawierzyły się Maryi.
Drogi formacji proponowane przez Wspólnotę to formacja osobista oraz wspólnotowa. Realizujemy ją poprzez:
– adorację Najświętszego Sakramentu – w pierwszą sobotę miesiąca (różaniec, medytacja z intencją wynagradzającą zniewagi i bluźnierstwa raniące Niepokalane Serce Maryi), rozpoczynamy udziałem we Mszy św.
– spotkania formacyjne– w trzeci czwartek miesiąca; również rozpoczynamy udziałem w Eucharystii
– codzienną modlitwę indywidualną, modlitwę małżeńską, modlitwę rodzinną
– czytanie słowa Bożego
– zawierzenie się Jezusowi przez Maryję
– systematyczne życie sakramentalne ( Eucharystia, Sakrament Pokuty i Pojednania )
– udział w nabożeństwach roku liturgicznego
– codzienny rachunek sumienia
– uczestnictwo w rekolekcjach formacyjnych
a ponadto poprzez:
-pracę indywidualną z osobą prowadzącą nad rozwojem duchowym
-pracę nad jednością w małżeństwie
-profilaktykę osób poszkodowanych
Korzystamy w naszym posługiwaniu z konferencji oraz filmów ewangelizacyjnych. Na każdy tydzień przygotowujemy tzw. zadanie tygodnia, opatrzone wskazówkami do indywidualnej pracy. Wybór zadania, jak i tematów spotkań wynika z aktualnych potrzeb czy trudności przeżywanych przez wspólnotę.
Do naszej wspólnoty nie ma zapisów ani wypisów. Osoby, które z jakiś powodów nie mogą uczestniczyć w życiu wspólnoty w Przedczu, są zobowiązane do przynależności do wspólnoty w miejscu swojego zamieszkania.