Pokój z Tobą! W tym tygodniu kontynuujemy rozważania z ojcem A. Pelanowskim nad włąsną maleńkością. Pozostajemy przy koneferncji pt. Cierpienie i ciemność cz.1, mając do dyspozycji spisaną jej treść, którą znajdziesz tutaj.  

Wydrukuj tekst, wczytaj się w treść, nanieś uwagi, wynotuj pytania, w ten sposób przygotujesz się do naszego sobotniego spotkania.

Rozważ:  Jak teraz rozumiem swoją grzeszność? Czy ją akceptuję? Gdzie mam pychę, gdzie oskarżam, gdzie mam bunt przeciwko temu, jakim jestem – ja, stworzony właśnie takim przez Boga? Czy patelnia dyskutuje? Jak mówie o swojej grzeszności – z jaką intencją? z jaką intencją oddaję chwałę Panu? z jaką intencją czynię dobro?

Wracaj do słów:

Tak i wy mówcie, gdy wykonacie wszystkie dane wam nakazy: Jesteśmy sługami bezużytecznymi. Wykonaliśmy to, co było do wykonania jako nasz obowiązek. (Z przekładu Biblii Pierwszego Kościoła Łk 17,10)

  W kontekście naszego zadania tygodnia medytuj słowa z 1. czytania niedzielnego :

Panie, świat cały przy Tobie jak ziarnko na szali, kropla rosy porannej, co spadła na ziemię. Nad wszystkim masz litość, bo wszystko w Twej mocy, i oczy zamykasz na grzechy ludzi, by się nawrócili. Miłujesz bowiem wszystkie stworzenia, niczym się nie brzydzisz, co uczyniłeś, bo gdybyś miał coś w nienawiści, nie byłbyś tego uczynił. Jakżeby coś trwać mogło, gdybyś Ty nie powołał do bytu? Jak by się zachowało, czego byś nie wezwał? Oszczędzasz wszystko, bo to wszystko Twoje, Panie, miłośniku życia. Bo we wszystkim jest Twoje nieśmiertelne tchnienie. Dlatego nieznacznie karzesz upadających i strofujesz, przypominając, w czym grzeszą, by wyzbywszy się złości, w Ciebie, Panie, uwierzyli .(Mdr 11, 22–12, 2)

Błogoslawionego tygodnia!