Zadanie tygodnia 52/2020

Pokój z Tobą! W tym tygodniu słuchamy

1.konferencji ojca Augustyna Pelanowskiego: Pokusa skupiania się na sobie i niszczenia siebie za niedoskonałości.

Posłuchaj: co obiecuje szatan Ewie i Adamowi? Jakie są skutki grzechu pierworodnego? Co oznacza nagość?

Pomyśl: jak ja jestem przewrotny? Na kim koncentruję uwagę? Co widzę w sobie samym? Ile poświęcam sobie uwagi analizując swoją nędzę? Czy mogę siebie znieść?

Co jest charakterystyczne dla myślenia szatańskiego. Czy i ja chcę być odbiciem doskonałości? Czy też zgadzam się na swoją niedoskonałość?

2. Oraz homilii papieża Franciszka

Pomyśl – w kontekście wysłuchanej wcześniej konferencji ojca Augustyna: Jezus przyszedł nas świat, by leczyć moje lęki, niepewności. Pan żywi do mnie ufność. Przecenia mnie. Czyni tak, bo kocha mnie nad życie. Nie potrafi mnie nie kochać. Jedynym sposobem na uzdrowienie mnie jest Jego Miłość. Jezus mnie zmienia, uzdrawia, uwalnia od błędnego koła złości, oskarżeń, narzekania, jeśli tylko Jemu na to pozwolę.

Rozważ: Jaka jest moja postawa? Jeśli nadal wybieram grzech, obmowę , osąd, narzekanie, własne kaprysy, użalanie się nad sobą, hiper – egocentryzm, jeśli nie akceptuję samego siebie takim, jakim jestem, ale chcę być takim, jakiego sobie wymarzyłem, to nie rozpoznałem Jezusa „w żłobie”. Jeśli nie zwracam uwagi na drugiego, by poświęcić jemu czas, traktuję go „z góry”, to nie rozpoznałem Jezusa „w żłobie”…

Czy zdania tygodnia, artykuły, które czytam rzeczywiście odmieniają moje życie? Czy tylko je czytam i „zaliczam”? Jeśli nie wprowadzam nic w życie, to nie rozpoznałem Jezusa „w żłobie”… nie zgadzam się na Jego boskość.

Porozmawiaj o wnioskach z osobą prowadzącą.

Błogosławionego tygodnia!